Adam Mickiewicz - biografia
Cel powstania
takie oddziału był bardziej propagandowy niż wojskowy.
Oddział przemieszczał się po terytorium Włoch, do
Florencji. Tu poeta przemawiał z balkonu do tłumu, witany entuzjastycznymi owacjami. W jednym z miast
włoskich - Lodi zastęp spotkał się z większym oddziałem
ochotników pod przywództwem pułkownika Kamieńskiego. Wówczas zaczęły
się problemy wojskowe, polityczne, ideowe. 25 czerwca 1848 roku Mickiewicz,
pożegnawszy się z legionem, udał się do Paryża, gdzie akurat trwała
rewolucja. Walki krwawo tłumiono. Do stolicy Francji Mickiewicz dotarł
10 lipca, jechał przez Szwajcarię. W tym czasie aresztowano Towiańskiego.
Mickiewicz nie wspierał innych w dążeniach do uwolnienia Mistrza,
absorbowała go sprawa Legionu, a do tego wciąż napływali ochotnicy.
Zabiegał o fundusze na utrzymanie oddziału. Otrzymał pokaźną sumę
od Ksawerego Branickiego. Towiański miał być deportowany do kolonii
karnej w Gujanie Francuskiej. Mickiewicz napisał pismo do generała
Cavaignaca, tłumiącego powstanie
w Paryżu, w którym bronił Mistrza. Sprawnie i energicznie działała
też w tej kwestii jego żona Celina. Doprowadziła do uwolnienia Towiańskiego
- uwolniono go po miesiącu. Mistrz wyjechał niebawem do Szwajcarii,
a z polskim wieszczem utrzymywał kontakt korespondencyjny, jednak z
pewnym dystansem.21 Mickiewiczowi proponowano objęcie katedry
literatury polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale władze austriackie
wyraziły stanowczy sprzeciw, nie wykładał już w College de France,
ponieważ tutaj oponowały władze francuskie. Tymczasem Mickiewicz
założył międzynarodowe pismo zrzeszające jednostki zaangażowane
w walkę o wolność. Zaczęto wydawać „Trybunę Ludów", Mickiewicz
kierował redakcją. Jego współpracownikami byli głównie Francuzi.
Poeta pisał mnóstwo artykuł, ale zawsze anonimowo. Od marca do listopada
1849 roku ukazało się 158 numerów tego dziennika. Mickiewicz był
zwolennikiem idei napoleońskiej, demokracji z elementami socjalizmu. Idea napoleońska wydawała mu się właściwą,
powiązaną z równością i braterstwem, opozycyjną wobec caratu. Ostatni numer
„Trybuny" ukazał się
10 listopada 1849 roku. 22
Ostatnie lata życia poety : „i twój zegar stanął i nie ruszy..." 23
Dom Mickiewiczów odwiedziła w marcu 1850 roku przyrodnia siostra Celiny Mickiewiczowej, malarka Zofia Szymanowska, późniejsza żona poety Teofila Lenartowicza.
___________________________________________________________________________
- J. Łukasiewicz, op. cit., s. 171 - 173.
- Tamże, s. 173 - 177.
- Tamże, s. 189.