Bakczysaraj - Adam Mickiewicz
Utwór Adama Mickiewicza pod tytułem "Bakczysaraj".
- Jeszcze wielka, już pusta Girajów dziedzina!
- Zmiatane czołem baszów ganki i przedsienia,
- Sofy, trony potęgi, miłości schronienia
- Przeskakuje szrańcza, obwija gadzina.
- Skróś okien różnofarbnych powoju roślina,
- Wdzierając się na głuche ściany i sklepienia,
- Zajmuje dzieło ludzi w imię przyrodzenia
- I pisze Balsazara głoskami "RUINA".
- W środku sali wycięte z marmuru naczynie;
- To fontanna haremu, dotąd stoi cało
- I perłowe łzy sącząc woła przez pustynie:
- "Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało?
- Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie,
- O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało".