Mogiły Haremu - Adam Mickiewicz
Sonet Adama Mickiewicza pod tytułem "Mogiły Haremu"
Mirza do Pielgrzyma
- Tu z winnicy miłości niedojrzałe grona
- Wzięto na stół Allacha; tu perełki Wschodu,
- Z morza uciech i szczęścia, porwała za młodu
- Truna, koncha wieczności, do mrocznego łona.
- Skryła je niepamięci i czasu zasłona,
- Nad nimi turban zimny błyszczy śród ogrodu,
- Jak buńczuk wojska cieniów, i ledwie u spodu
- Zostały dłonią giaura wyryte imiona.
- O wy, róże edeńskie! u czystości stoku
- Odkwitnęły dni wasze pod wstydu liściami,
- Na wieki zatajone niewiernemu oku.
- Teraz grób wasz spójrzenie cudzoziemca plami,
- Pozwalam mu, - darujesz, o wielki Proroku!
- On jeden z czudzoziemców poglądał ze łzami.