Czatyrdach - Adam Mickiewicz
Sonet Adama Mickiewicza pod tytułem "Czatyrdach".
Mirza
- Drżąc muślemin całuje stopy twej opoki,
- Maszcie krymskiego statku, wieki Czatyrdachu!
- O minarecie świata! o gór padyszachu!
- Ty, nad skały poziomu uciekłszy w obłoki,
- Siedzisz sobie pod bramą niebios, jak wysoki
- Gabryjel pilnujący edeńskiego gmachu;
- Ciemny las twoim płaszczem, a janczary strachu
- Twój turban z chmur haftują błyskawic potoki.
- Nam czy slońce dopieka, czyli mgła ocienia,
- Czy sarańcza plon zetnie, czy giaur pali domy -
- Czatyrdachu, ty zawsze głuchy, nieruchomy,
- Między światem i niebem jak drogman stworzenia,
- Podesławszy pod nogi ziemie, ludzi, gromy,
- Słuchasz tylko, co mówi Bóg do przyrodzenia.