Droga nad przepaścią w Czufut-Kale - Adam Mickiewicz
Sonet Adama Mickiewicza pod tytułem "Droga nad przepaścią w Czufut-Kale".
Mirza i Pielgrzym
Mirza
- Zmów pacierz, opuść wodze, odwróć na bok lica,
- Tu jeździec końskim nogom swój rozum powierza;
- Dzielny koń! patrz, jak staje, głąb okiem rozmierza,
- Uklęka, brzeg wiszaru kopytem pochwyca,
- I zawisnął. - Tam nie patrz! tam spadła źrenica,
- Jak w studni Al-Kahiru, o dno nie uderza.
- I ręką tam nie wskazuj - nie masz u rąk pierza;
- I myśli tam nie puszczaj, bo myśl jak kotwica,
- Z łodzi drobnej ciśniona w niezmierność głębiny,
- Piorunem spadnie, morza do dna nie przewierci,
- I łodź z sobą przechyli w otchłanie chaosu.
Pielgrzym
- Mirzo, a ja spójrzałem! Przez świata szczeliny
- Tam widziałem - com widział, opowiem - po śmierci,
- Bo w żyjących języku nie ma na to głosu.