Śledź nas na:



Koncepcja poety i poezji w romantyzmie - konspekt

  • Bieniowski - Pieśń V"

    „Chodzi mi o to, aby język giętki

    Powiedział wszystko, co pomyśli głowa;

    A czasem był jak piorun jasny, prędki,

    A czasem smutny jako pieśń stepowa,

    A czasem jako skarga nimfy miętki,

    A czasem piękny jak aniołów mowa ...

    Aby przeleciał wszystko ducha skrzydłem.

    Strofa winna być taktem, nie wędzidłem."

Słowacki twierdzi, że można wszytko wyrazić słowami, gdyż język poetycki jest bogaty i zdolny do przechwycenia i zapisywania tego, co pomyśli głowa. Jego poezja ma być szybka, precyzyjna, jasna, piękna, dobitna, zróżnicowana, ma mówić anielsko i ma mieć cechy boskie. Nie może być ograniczona i musi wciąż się rozwijać.

    „Z niej wszystko dobyć, zamglić ja tęsknota;

    Potem z niej łyskać błyskawicą cichą,

    Potem w promieniach ją pokazać złotą,

    Potem nadętą dawnych przodków pychą,

    Potem się utkać Arachny robotą,

    Potem ulepić z błota, jak pod strychą

    Gniazdo jaskółcze, przybite do drzewa,

    Co w sobie słońcu wschodzącemu śpiewa ..."

Poezja musi poruszać różne tematy: miłość, historię, przeszłość. Ma być misterna, kunsztowna i niezwykła. Ma prawo mówić o rzeczach nieistotnych, a czasem błahych.

  • „Bo się kruszyło we mnie serce smętne,

    Że ja nikogo nie mam ze szlachetnych;

    I próżno słowom wyrzucam namiętne,

    pełne łez i krwi i błyskawic świetnych.

    Na serca, które zawsze dla mnie wstrętne -

    Ja, co mam także kraj, łąk pełen kwietnych,

    Ojczyznę, która krwią i mlekiem płynna,

    A która także mnie kochać powinna."



Zobacz także