Śledź nas na:



Koncepcja poety i poezji w romantyzmie - konspekt

Słowacki żali się na brak odbiorców i brak zrozumienia jego poezji przez współczesnych mu słuchaczy. Próżno słowa wyrzuca, jest niedoceniony i samotny. Twierdzi, iż przez słowa wyraża istotę cierpienia - jest to poezja zaangażowana w sprawy Polaków.

  • „Gdy zechcę kochać - ja mu dam łabędzie

    Głosy, ażeby miłość swoją śpiewał;

    Kiedy kląć zechce - przeze mnie kląć będzie;

    Gdy zechce płonąć - ja będę rozgrzewał;

    Ja go powiodę, gdzie Bóg - w bezmiar - wszędzie.

    W me imię będzie krew i łzy wylewał.

    Moja chorągiew go nigdy nie zdradzi,

    W dzień jako słońce, w noc jak żar prowadzi."

Poeta mówi, ze poprzez swoją poezję będzie przekazywał uczucia ludu, będzie zachęcał do walki, pisał o miłości, aż w końcu będzie tak wielki, że stanie się głównym przywódcą ideowym.

  • „Testament mój"

    - „Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie,

    Żem dla ojczyzny sterał moje lata młode,

    A póki okręt walczył - siedziałem na maszcie,

    A gdy tonął - z okrętem poszedłem pod wodę ..."

Poeta stwierdza, iż ze swoją poezją szedł zawsze u boku ojczyzny. Był z nią zarówno w chwilach upadku, jak i świetności. Zawsze walczył o ojczyzną nawołując swoja poezją do działania.

  • „Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei

    I przed narodem niosą oświaty kaganiec;

    A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei.

    Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec ! ..."

Poeta poprzez swoją poezję nawołuje do postawy czujnej, zaangażowanej w sprawy narodu. Stwierdza, iż Polacy muszą się poświęcić i zjednoczyć, aby wspólnie walczyć o ojczyznę, bez względu na to, czy zginą, czy nie. Poezja tutaj nawołuje do działania.

  • „Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna,

    Co mi żywcem na nic ... tylko czoło zdobi;

    Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna,

    Aż was zjadacze chleba w aniołów przerobi."

Poeta wierzy, że dopiero po jego śmierci nastąpią czasy, gdy ludzie docenią jego poezję, która ma za zadanie zbawienie ludzi i ich przeminę na lepszych. Śmierć nie jest dla poety problemem, gdyż czuje on, że jego poezja będzie żyć wiecznie i dotrze do wszystkich. Dzięki niej naród odrodzi się duchowo i stanie się lepszym.



Zobacz także