Śledź nas na:



Wskaż różnice i podobnieństwa w psychologicznych portretach zabójców na podstawie literatury polskiej i obcej

Prezentacja maturalna na temat:
WSKAŻ RÓZNICE I PODOBIEŃSTWA W PSYCHOLOGICZNYCH PORTRETACH ZABÓJCÓW NA PODSTAWIE LITERATURY POLSKIEJ I OBCEJ.

Zdecydowałam, że omówię problem w oparciu o cztery utwory, z których każdy obrazuje zupełnie inny charakter morderstwa oraz odmienną osobowość bohatera.

Portret mordercy może posłużyć do pokazania specyficznych cech osoby która dokonuje zbrodni oraz tego czy przeciętny człowiek jest w stanie zrozumieć mechanizmy kierujące zbrodniarzem? Czy każdy mógłby być zdolny do wyrządzenia drugiej osobie krzywdy najgorszej z możliwych?

W celu wykonania portretu mordercy należy przede wszystkim przeanalizować jego osobowość, biorąc pod uwagę przyczyny , które skłoniły go do zbrodni. Trzeba też wziąć pod uwagę konsekwencje czynu oraz dalsze zmiany w osobowości bohatera.

Interesujące jest zjawisko zbrodni, którego przyczyną jest chęć zdobycia władzy i posiadania bogactwa. Za przykład może tu posłużyć tytułowa bohaterka dramatu J. Słowackiego Balladyna. Powodem, dla którego dokonuje pierwszego morderstwa jest zazdrość oraz chęć pozbycia się rywalki, którą widzi w siostrze. Dziewczyna czuje się zagrożona tym, że ktoś mógłby pokrzyżować jej plany. Marzy jej się ślub z Kirkorem, dzięki czemu stałaby się panią zamku. Jej życie stałoby się zupełnie inne    od tego, które prowadziła do tej pory i jakie wyraźnie jej nie odpowiadało. Dlatego nie ma żadnych skrupułów przed zabiciem osoby nawet tak bliskiej , jak własna siostra.                                                   

Zbrodnia spowodowana żądzą władzy jest również tematem dramatu Williama Szekspir pt " Makbet". Pierwszą ofiarą tytułowego bohatera jest król Dunkan. Mężczyzna, przejęty usłyszaną wcześniej przepowiednią, głoszącą iż zostanie on władcą, postanawia pomóc przeznaczeniu. Ma  jednak obawy i skrupuły. Waha się przed tym czynem "...to nadprzyrodzone proroctwo złym być nie może, nie może być też i dobrym". Jednak, w odróżnieniu od Balladyny, nie podejmuje decyzji samotnie " pobudza go (ulega namowie) lady Makbet. Strach i wątpliwości zostały przezwyciężone przez ambicję oraz uległość wobec żony.                                                                                                                                  

Zupełnie inny charakter zabójstwa przedstawia F. Dostojewski w "Zbrodni i karze". Z początku mogło wydawać się że Zabicie lichwiarki  dokonane przez Rodiona Raskolnikowa  było wyrazem tego iż jest on przeciwny niesprawiedliwości i podłości świata. Rodion uważa swój czyn za moralnie usprawiedliwiony ."Śmierć jednej lichwiarki nic nie wartej przeciwko tysiącowi ludzi ratowanych od śmierci za jej pieniądze (...)za jedno życie tysiąc żywotów uratowanych od gnicia i rozkładu" uważał, ze żerując na ludzkiej krzywdzie zyskiwała ona pieniądze które mogłyby przydać się innym i wiele im pomóc. Twierdził, ze morderstwo przyniosło by wiele korzyści "Niosę swoja cegiełkę na szczęśliwość powszechna i dlatego mam spokojne sumienie". Motywacja Raskolnikowa miała jednak 2 podłoża-tak naprawdę była ona związana z filozofią życiową oraz poglądami  głównego bohatera .                                 

Przyczyna zbrodni mogą być również osobiste porachunki oraz pragnienie zemsty. Tak dzieje się w epopeji Adama Mickiewicza. Jacek Soplica korzystając z okazji zastrzelą Stolnika Horeszke, który wcześniej odmówił mu ręki swojej córki. Robi to podczas powstania kościuszkowskiego tak wiec mimowolnie wspiera Moskali. Własne interesy splatają się z przestępstwem wobec narodu. Jednak Soplica nie zastanawia się nad tym co robi-górę biorą emocje wywołane poniesioną wcześniej porażką. Tym bardziej, ze młody, porywczy i impulsywny Soplica za nic miał sobie prawo, obowiązki i zasady.                                                                                                                

Dokonanie zbrodni jest wynikiem skomplikowanej osobowości zabójcy. Balladyna pochodziła z biednej rodziny. Mieszkała wraz z matka i siostrą w małym domu. Była osoba leniwą, egoistyczną, próżną.  Wydawała się być obłudna i nieszczera, tak jakby ukrywała swoje prawdziwe myśli i zamiary. Świadczy to o jej sprycie i przebiegłości. W miarę rozwoju akcji dramatu ujawniają się kolejne cechy zbrodniarki takie jak bezduszność, nieczułość na krzywdę, brak skrupułów w bezwzględnym dążeniu do celu. Staje się coraz bardziej chciwa, nie liczy się dla niej miłość rodziny ani wartości moralne. Jest hipokrytką-udaje miłość do Kirkora a tak naprawdę ważna są dla niej tylko władza i bogactwo.                    

Makbet z kolei był człowiekiem o wysokim statusie społecznym. Posiadał majątek. Dowodził szkockimi wojskami a z królem łączyło go pokrewieństwo. Był kimś szanowanym.  Na początku Szekspir pokazuje go jako odważnego, szlachetnego rycerza. Jego psychika ulega diametralnej przemianie w obliczu różnych wydarzeń, a wszystko zaczyna się od momentu, w którym Makbet usłyszał przepowiednie czarownic. Inaczej, niż Balladyna, która z natury była złą kobieta, ukrywającą swoja prawdziwą osobowość.                                                                                                            



Zobacz także