Śledź nas na:



Koncepcja poety i poezji w romantyzmie - konspekt

c) Zygmunt Krasiński

  • „Nie - Boska komedia"

  • „Chwale twojej niby nic nie zrówna"

Jest tu wielka gloryfikacja poety, jest on wywyższony i wszechmocny.

  • „Ty grasz cudzym uszom niepojęte rozkosze - Splatasz serca i rozwiązujesz gdyby wianek, igraszką palców twoich - łzy wyciskasz - suszysz je uśmiechem i na nowo uśmiech strącasz z ust na chwilę - na chwil kilka - czasem na wieki (...) Przez ciebie płynie strumień piękności, ale ty nie jesteś pięknością (...)"

Poezja Krasińskiego wywołuje różne emocje np. płacz i śmiech. Jest ona piękna, niezwykła, prawie boska.

  • „Skądżeś powstał, mary cieniu, który znać o świetle dajesz, a światła nie znasz, nie widziałeś, nie obaczysz! Kto cię stworzył w gniewie lub w ironii? - Kto ci dał życie nikczemne, tak zwodnicze, że potrafisz udać Anioła, chwilę zanim zagrząźniesz w błoto, nim jak płaz pójdziesz czołgać i zadusić się mułem? - Tobie i niewieście jeden jest początek".

Poezja jest pięknością, ale poeta nie jest piękny, gdyż jest tylko człowiekiem. Może udawać Anioła, ale nim nigdy nie będzie, może mówić o wartościach, ale sam tych wartości nie reprezentować. Jest niedoskonały, jest skalany grzechem.

  • „Nie przeto wyrzekam na ciebie, Poezjo matko Piękności i Zbawiania. - Ten tylko nieszczęśliwy, kto na światach ponętnych, na światach mających zginąć, musi wspominać lub przeczuwać ciebie - bo jedno tych gubisz, którzy się poświęcili tobie, którzy się stali żywymi głosami twej chwały.

Poeta jest tutaj nieszczęśliwy, gdyż sztuka poezji ma siłę, nie czuje jej i nie pisze dla siebie. Pisze jedynie o tym co chcą czytać ludzie. Poezja jego jest złudzeniem, kłamstwem i mistyfikacją.

  • „Błogosławiony ten, w którym zamieszkałeś, jako Bóg zamieszkał na świecie, nie widziany, nie słyszany, w każdej części jego okazały, wielki, Pan, przed którym się uniżają stworzenia i mówią: „On jest tutaj". - Taki cię będzie nosił gdyby gwiazdę na czole swoim, a nie oddzieli od twej miłości przepaścią słowa. - On będzie kochał ludzi i wystąpi mężem pośród braci swoich."

Poeta jest błogosławiony, gdyż jest dobry w tworzeniu poezji, utożsamia się z nią, pisze to co czuje, nie wzoruje się na tym, co pragną czytać ludzie. Jego poezja mieszka wśród odbiorców przez całe życie.



Zobacz także